Er zijn verschillende meningen over het op reis gaan met kinderen. Opmerkingen die je mogelijk krijgt gaan van ‘daar moet je nooit aan beginnen’ tot ‘dat is het beste wat een kind kan overkomen’. Een wereldreis maken met je kinderen: is dat nu wel of geen goed idee?
Onze eigen wereldreis
Laat ik beginnen met dat er maar weinig mensen een echte ‘wereldreis’ maken. Ik denk dat Floortje Dessing een van de weinige personen in Nederland is die het grootste deel van de wereld zag. Zij maakte van haar leven een wereldreis. Aan de andere kant: we ‘reizen’ allemaal op deze wereld en dus maken we allemaal onze eigen wereldreis.
En jouw kinderen dus ook. Nu al. Zelfs als ze Nederland nooit uitkomen maken zij onderdeel uit van de wereld, hun leven is als een reis: zij reizen hun eigen wereldreis. En wanneer je het op die manier insteekt, dan verandert er dus niet zoveel als je fysiek gaat reizen. Er veranderen hooguit een aantal praktische zaken zoals scholing, huisvesting en fysiek contact met vriendjes. Er zijn alleen niet zoveel mensen die het op deze manier bekijken, wanneer jij enthousiast begint over jouw plannen om jouw kinderen mee te nemen op reis.
Weerstand en onzekerheden
De meeste mensen zien het als iets ‘groots’ en vooral als ‘anders’. En daar gaat het mis in het hoofd. Doordat er zo weinig over bekend is, doen de ‘snappertjes’ van jouw omgeving het even niet zo goed. De mens wil graag alles ‘snappen’ en wanneer er dan ‘open eindjes’ zijn, slaat de boel op tilt. En die status is waar jij als enthousiasteling mee te maken krijgt. Veel weerstand, vraagstukken, onzekerheden en soms zelf veroordelingen als ‘”dat doe je je kind toch niet aan?!’.
Mensen kunnen hard zijn in hun bewoordingen. Soms onbedoeld hard, maar niet minder pijnlijk.
Kinderen ervaren alles net wat anders
De kunst is om in dit verbale geweld dichtbij je eigen waarden te blijven. Hoe zie jij die wereldreis zelf? Op welke manier denk jij, als ouder, dat jouw kind het zal oppakken? En ook dan moet je niet blind zijn. Het kind gaat het namelijk allemaal weer ‘anders’ ervaren dan jij. Neem dit alsjeblieft mee in jouw visie.
Op de momenten dat jij geniet van een prachtig uitzicht, mooie zonsondergang en een zalig glaasje wijn, kan het zomaar zijn dat jouw kind denkt: ‘saaaiiii’. Dat is toch net even een andere emotie en ervaring.
Daar zal je ruimte voor moeten maken. Verwacht niet dat de jongere generatie hetzelfde ziet als jij. Zij hebben alle lessen nog te gaan. Onze kinderen moeten alles nog meemaken voordat zij de pracht kunnen inzien van zonsondergangen, mooie baaien en prachtige kathedralen. Hun brein is nog ‘anders’.
Je helpt jezelf en je kinderen enorm door dit te accepteren en het ieder op zijn eigen manier te laten ervaren. Het is nu eenmaal geen zwart-witverhaal.
Doe je er goed aan?
Doe je er wel goed aan om je kinderen mee te nemen op reis? Waarschijnlijk een vraag die je vaak krijgt van een ander of door je eigen hoofd spookt. Als jij graag op reis wilt en als dat jou als ouder gelukkiger zal maken, dan is de kans groot dat jouw kind daar ook mooie lessen uithaalt. Kinderen zien dan letterlijk wat het doet met de gemoedstoestand van hun ouders.
Zien kinderen het dan als ‘De Ervaring van hun leven’? Dat hoeft zeker niet het geval te zijn, meestal niet meteen. Ja, misschien over 15 jaar.
Jij bent de gids
Mag je als ouder de beslissing nemen om het kind mee te nemen? Ik vind van wel. Ik denk namelijk dat je ten alle tijden de keuzes maakt voor jouw kind, als ouder. Zolang het kind minderjarig is, ben jij de gids. Kinderen weten, als ze volwassen zijn, wat hen wel en niet aansprak van de wegen die jij hen liet zien.
Voor die tijd kennen zij niets anders dan het gevolg van jouw keuzes. Dus een kind van ouders die nooit het erf verlaten, heeft simpelweg een andere referentie dan een kind van ouders die nooit een vaste woonplaats hebben. Is het ene kind dan gedoemd te mislukken? Welnee. Het tweede kind kan net zo goed ‘ontsporen’.
Rust, reinheid & regelmaat
Een combinatie van deze drie dingen is wat het consultatiebureau predikt. Ik kon het niet meer horen, toen mijn kinderen klein waren. Maar nu is dat een drie-eenheid die ik respecteer. Een kind (en ook een volwassene is een kind) heeft daar behoefte aan. Er staat nergens dat ‘ruimte’ of ‘locatie’ ook een issue is. Daar heb ik het consultatiebureau ook nooit over gehoord.
Je kunt prima rust, reinheid en regelmaat inplannen op verschillende locaties. Standaard gewoonten die de kinderen ‘thuis’ laten voelen. Dit aan de hand van systemen die er voor zorgen dat de wensen van de kinderen bevredigd worden. Denk aan gamen, contact met vrienden en privacy.
Je kunt niet vergelijken
Het feit dat iets ‘anders’ loopt, wil niet zeggen dat het ’slechter’ is. Het goede nieuws: je hebt geen vergelijkingsmateriaal.
Als je kiest voor thuisblijven, zal je nooit ervaren hoe jouw kind was geworden als je wel was gaan reizen. Als je kiest voor die wereldreis, zal je nooit weten hoe jouw kind zich had ontwikkeld als hij of zij op dezelfde school was gebleven.
Alles wat wij als ouder doen is ‘slechts’ een middel
Een wereldreis maakt jouw kind sowieso al: zorg dat je de gids bent die jij jouw kind gunt. Ik ben de gids die heel veel opties laat zien en ervaren, zodat de ‘toerist’ zelf kan kiezen. Ik bied opties aan waar mijn eigen hart sneller van gaat kloppen, want dat is wat ik mijn kinderen mee wil geven: ga doen waar jouw bloed sneller van gaat stromen. Practicing what i preach.
Wat dat met mijn kinderen doet? Vraag het me over 15 jaar nog eens. De kans is aanwezig dat er eentje minstens net zo ondernemend is als ik en dat de ander het dorp nooit meer verlaat. En weet je wat het mooie is: als zij dat doen omdat hun hartje daar ligt, heb ik mijn doel bereikt.
Alles wat we doen als ouder is ‘slechts’ een middel. Onze kids kiezen hun eigen middelen wel om hun doelen te bereiken. Heb dus vertrouwen in je kinderen!
Meer weten? Volg dan al mijn avonturen via mijn Youtube kanaal.
