Een boek schrijven deed ik zo: intrinsieke- en extrinsieke motivatie

Ooit. Ooit wilde ik graag een boek schrijven. Ik was Personal Trainer en had een berg van creatieve ideeën in mijn hoofd. Ik leefde heel ‘bewust’ en merkte alles op. 
Dat laatste doe ik nog steeds.

Het ‘’chaos in mijn hoofd’’ boek

Niets ontgaat mij. Behalve als je letterlijk naast me staat. Dan kan het zijn dat ik je niet zie, omdat ik zo ‘in mijn hoofd’ zit. Ik denk, ik verwonder, ik overdenk en ik verbaas me. Op een positieve manier. Ooit zou ik al die gedachten een plekje geven in een boek. Ik was zelfs al eens begonnen aan een boek.

Dat boek noemde ik “chaos in mijn hoofd”. Het ging over van alles, als ik nu teruglees, wat ik destijds schreef, was dat inderdaad best chaotisch. Gelukkig staat het alleen in mijn laptop en verder nergens.

Een stok achter de deur

Hoe anders is dat nu. Mijn boek ligt nu bij de drukker en zal over een paar weken op de deurmat vallen bij veel mensen die al vroeg vertrouwen in mij hadden. Tijdens het schrijfproces bestelden zij al een pre-order. Misschien waren zij zelfs de personen die ervoor zorgden dat het boek daadwerkelijk werd afgerond. Ik had een stok achter de deur: er hadden mensen reeds voor betaald voor mijn boek en ik had dus leverplicht.

Was dat de enige reden dat ik doorschreef? Nee, natuurlijk niet. Op lastige, spannende en enge momenten was het wel een goede push. Natuurlijk wilde ik graag mijn verhaal vertellen over onze reis van 7 maanden door Europa. Ik wilde mijn kennis delen en mensen informatie geven waarmee zij wellicht stappen konden gaan zetten naar hun gewenste leven. Ik wil mijn expertise graag de wereld in helpen zodat het verspreid kan worden. Zodat mensen inzien dat het wel degelijk mogelijk is om reizen en werken te combineren.

Intrinsieke motivatie

Uiteraard was het ook een ontzettend gaaf idee dat ik een écht boek in mijn handen zou kunnen vasthouden wat ik zelf had geschreven, een goede motivatie dus. Net als in zoveel ‘verschil makende’ situaties was het feit dat mensen mijn boek al massaal in de voorverkoop hadden aangeschaft, de daadwerkelijke verschil-maker. 

Ik had namelijk al die redenen die ik zelf als motivatie had (mijn intrinsieke motivatie) prima aan de kant kunnen gooien. Daar had ik niemand, behalve mezelf, mee geschaad. Ik had een deuk opgelopen in mijn ego, ik had chagrijnig geweest, niet trots op mijzelf geweest en gebaald dat ik een tweede onafgemaakt boek in mijn laptop had staan.

Extrinsieke motivatie

Nu was daar die extrinsieke motivatie. Ik zou er anderen mee schaden als ik zou stoppen met schrijven. Dat is het laatste wat ik wilde met dit boek, ik wilde er juist mensen mee verrijken. Het boek zou dus afgemaakt worden: hoe dan ook. 

Hoe eng ik het ook vond. Hoe lastig ik het ook vond. Hoe onzeker ik ook werd. Ik had een taak op me genomen. Zie het als een avondje sporten. Je hebt met niemand afgesproken en wilt zelf even wat gaan trainen. Dan belt de buurvrouw: ‘Kom je een bakkie doen?’ Gezellig! Je sprak haar al lang niet en zoveel zin heb je eigenlijk niet om te gaan sporten. Je kleedt je snel weer om en gaat een lekkere kop koffie drinken bij de buurtjes. Wanneer je met een personal trainer, of zelfs met een sportmaatje, had afgesproken, was je ongetwijfeld gaan trainen. Dan had je aan je buurvrouw gevraagd of je een uurtje later ook nog welkom was.

Je extrinsieke motivatie, de afspraak met je trainer of sportbuddy, wegen zwaarder dan je intrinsieke motivatie en zorgen ervoor dat je jouw doelen gaat behalen: jij zal fitter worden. Op de makkelijke momenten heb je voldoende aan je intrinsieke motivatie. Dat kan van alles zijn. De wens om fitter te worden, meer uit het leven willen halen, gelukkiger zijn, een vrijer leven leiden of werk doen waar je blij van wordt. Je zal hierdoor, zolang het ‘easy’ gaat, rustig doorgaan en de energie zit hoog.

Dan komt dat lastige moment:

Je weet het even niet meer.
Je hebt geen zin.
Je ziet geen resultaat.
Je hebt geen idee wat je moet doen.
Je vraagt je af of je het wel goed doet.

Dat zijn de momenten dat de extrinsieke motivatie haar waarde gaat tonen. Die extrinsieke motivatie kan heel goed een coach zijn. Of een afspraak met een buddy. Of de wens het te realiseren voor een ander. Bewustzijn van wat je doel, intrinsieke en extrinsieke motivatie zijn, is heel waardevol. Je kunt veel meer bewuste keuzes maken.

Volhouden 

Als je van jezelf weet dat je moeite hebt met ‘volhouden’, schakel dan een coach in. Hij of zij zorgt ervoor dat jij niet stopt en dat je de juiste stappen neemt. Als je niet weet waar je moet beginnen, vraag hulp.

Zorg dat je tijdens die moeilijke momenten geen rondjes blijft draaien. Het bereiken van je  ‘levensdoel’, van je Grote Droom, een locatie onafhankelijk leven is net als het schrijven van een boek: zorg dat je begint en weet waar je naartoe wilt. Vervolgens moet je zorgen dat je niet stopt.

Houd de processen gaande. Of het nu wel leuk is of niet. Of het nu wel resultaat biedt of niet. Of je knieën nu wel of niet knikken van onzekerheid. Rustig doorgaan en dan ‘ineens’ is het daar. Dan valt je ‘boek’ op de deurmat. De enige die jij dan moet bedanken is jezelf: jij stopte niet en daardoor behaalde je dit doel (nu wel).

Mijn boek

In mijn geval is een dikke dank op zijn plek aan mijn lieve tekst mirakel Luna van Veen van Written by Luna, zij redigeerde tot ze erbij neerviel. Ook aan Ifraah van Anderen doen het, zij maakte van die chaos van zinnen een mooie geheel: een boek.

Ga aan de slag en stop niet meer.
Schrijf ‘je boek’: de wereld wacht op jou!

PS: Mijn boek bestel je nu nog maar eventjes met korting. Bestel mijn boek hier!