‘Met hard werken bereik je je doelen’. Die zin kun je op meerdere manieren invullen. Ik deed dat altijd ‘verkeerd’. De dag dat ik me eigenlijk realiseerde wat ‘hard werken’ is, veranderde mijn leven.
Dat harde werken klonk zinvol
Als klein meisje zag ik iedereen hard werken. Mijn vader was vaak van huis: hij was hard aan het werken. Mijn moeder werkte thuis hard: zij had haar eigen salon aan huis. Op de stallen waar ik kwam voor mijn paarden, werkten we allemaal hard.
Op school werd dat bevestigd: als we hard zouden werken, dan zouden we ons doel bereiken. Wat dat doel was, dat wist niemand. Maar het klonk wel zinvol: dat harde werken.
Wat is hard werken?
Op school heb ik nooit zo hard gewerkt. Ik werkte hard wanneer dat echt niet anders kon: de laatste weken voor mijn examen. De rest van de tijd was ik slechts aanwezig.
Bij mijn paarden werkte ik heel hard. Ik deed heel gedisciplineerd wat ik moest doen: stallen schoonmaken, paarden poetsen, trainen en alle spullen schoonmaken. Het waren lange dagen (plezierig) werken en ik kreeg het er serieus warm van. Stallen uitmesten blijft een vreselijke zware taak. Ik moet lachen als ik denk aan de miljoen kruiwagens die omvielen, omdat ze slecht beladen waren en niet te tillen waren voor mij.
Ik werkte als tiener in de horeca, dat was ook serieus hard werken. Lange dagen, weinig pauzes en knetterhard rennen met een dienblad. Hard werken deed ik dus ‘vanzelf’. Ook in de jaren na mijn opleidingen was de focus altijd ‘hard werken’, want dan ontstaat ‘groei’.
Gek genoeg vroeg ik me nooit af wat hard werken eigenlijk is. Ik deed ‘gewoon’ wat iedereen deed. Veel werken, lange dagen en soms zweet in mijn bilnaad (afhankelijk van het werk wat ik deed).
Wat wil ik in mijn leven?
Toen ik mijn eigen Personal Training Studio had merkte ik dat ik het ‘harde werken’ nog eens wilde herzien. Ik vroeg me af wat ik nu eigenlijk wilde in mijn leven. Lange dagen of zweet op mijn voorhoofd? Ik wilde beiden eigenlijk niet in combinatie met mijn werk. Maar dat was wat ik verstond onder hard werken. Heel eerlijk: ik zag in beide weinig toekomst.
Werken is slechts een middel
Ik wilde mijn leven niet werkend doorbrengen. Ik had al snel door dat mijn werk ‘slechts’ een middel was om mijn doel te realiseren. Mijn doel in het leven is mijn leven beleven. En mijn werk is daar een middel toe. Maar mijn werk mocht nooit mijn doel worden. Want als ik lange dagen ging werken, zou ik mijn leven inzetten als middel. En dat wilde ik niet.
Toen ik 15 was reed ik in Drenthe een paar paarden op een dressuurstal. Ik had wat talenten onder mij staan en we werden gekwalificeerd voor de kampioenschappen. Tot ik, door het vele paardrijden, zoveel last van mijn knie kreeg dat ik de kampioenschappen moest laten gaan. Ik bedacht me hoe vervelend dat zou zijn als dit zou gebeuren als ik niets anders kon dan paardrijden, als ik ‘oud’ zou zijn. Ik zag mezelf dan als 40-jarige, zo oud.
Dat fysiek hard werken niet een heel lang leven beschoren was, had ik dus ook al snel in de gaten. Maar als lange dagen niet mijn streven was en ik niet teveel zweet wilde creëren op mijn werk: hoe kon ik dan ‘hard werken’?
Consistent hard werken
Ik zag in dat consistent werken mijn troef ging worden. Ik besloot dat ik mijn succes ging halen uit ‘the long haul’. Een langere periode consistent hetzelfde doen waardoor ik daar vreselijk goed in ging worden en succesvol in zou worden. Zonder dat ik daar lange dagen mee bezig zou zijn of het er fysiek zwaar mee had.
Al snel realiseerde ik me dat, als ik iets heel lang moest gaan volhouden, ik beter iets kon doen waar ik intens gelukkig van werd. Zodat het een makkie werd om het consistent te blijven doen. Dus maakte ik een plan; ik zou mijn missie gaan vervullen en mensen inspireren alles uit hun leven te halen en daar mijn bedrijf op baseren. En zo ontstond NoMadness In My Bus. Ik maakte een goed plan. Een goed plan wat ik alleen maar hoefde te volgen om mijn doel te bereiken.
Ontspannen knallen!
Zonder stress, zonder slaapgebrek en zonder zweet. Maar wel altijd doen en uitvoeren en dus hard werken. Vanaf het moment dat mijn ‘harde werken’ zich uitte in consistent werken was geen doel meer veilig. Ik was wel veilig: ik werd niet moe van lange dagen werken, ik kreeg geen blessures van fysiek hard werken en ik mocht iets (wat ik heel graag deed) iedere keer weer opnieuw doen.
Doen wat je moet doen
Dit klinkt allemaal als ‘the easiest thing to do’. En dat valt vies tegen. Dat viel mij vies tegen en ik zie het mijn klanten soms vies tegenvallen. We gaan liever ‘even’ kapot dan dat we ‘langdurig’ heel blijven. We stoppen makkelijker dan dat we doorgaan.
Consistentie is intens moeilijk. We hebben een spanningsboog van een guppie, willen het geduld niet opbrengen of zoeken toch een quickfix. Maar consistentie levert jou zoveel meer op dan al dat andere. Het zorgt dat je de doelen die je nooit bereikte, nu wel bereikt. Het realiseert jouw dromen. Het geeft jou rust en vertrouwen.
Mocht je ooit van mij lezen dat ik het heb over ‘hard werken’, dan weet je nu wat ik daarmee bedoel: consistent doen wat je moet doen.
Vergeet die lange dagen ‘druk druk druk’ en wees zuinig op jouw lichaam. Zet jouw tijd en energie slim in: ten gunste van jou. Niet ten koste van jouw leven!
Liefs, Liesbeth
Meer weten over mijn leven? Volg dan al mijn avonturen via mijn Youtube kanaal.
