Jarenlang voelde het alsof ik veel geluk had. Ik voelde me een geluksvogel. Om heel veel redenen eigenlijk. Om het gezin waar mijn wieg stond, om de liefde die ik ervaarde, de kansen die ik kreeg, het leven dat ik mocht leiden en alles wat op mijn pad kwam. Maar soms voelde ik me helemaal niet zo’n geluksvogel. Dan vond ik dat ik ergens gewoon mega recht op had. Omdat ik de ballen uit mijn broek had gewerkt om te bereiken waar ik wilde komen.
Ondergewaardeerd en niet serieus genomen
Op dat soort momenten was er niets irritanter dan dat iemand zei: ‘jij hebt echt geluk hé?’ Ik voelde me miskend. Ondergewaardeerd en niet serieus genomen. Zag dan niemand wat ik allemaal deed en liet om mijn doelen te bereiken?! Dat konden zij toch zelf ook doen en laten? Waarom heb ik dan geluk gehad?
Actie-reactie
Ik was, en ben overtuigd van het actie-reactie principe. Als mijn input juist is, is de kans heel groot dat de output ook juist is. Dit wordt veelal ondersteund door de Wetten der Natuur: hier komen aantrekkingskracht en verbeelding om de hoek kijken. Maar ik realiseer me als geen ander dat dit niet altijd zo gaat. Ik probeer me dagelijks bewust te blijven van de fortuinlijke situatie waarin ik leef. Ik wil niets vanzelfsprekend vinden.
Soms heb je een eye-opener nodig
Soms heb je dan weer even een eye-opener nodig. Die kregen wij vandaag. Vandaag was weer een dag dat men met recht mocht zeggen: ‘Jij hebt echt geluk gehad’.
Ik zat in een call met een klant en hoorde iemand binnenkomen. Ik zei nog: ‘Oh ik denk dat Leff (mijn puberzoon) weer naar huis gestuurd is’. Vervolgens ging ik door met mijn klant toen ik daarna zag dat het Ronald was die binnenkwam. ‘Lies, je moet me even naar het ziekenhuis brengen’, zei hij. Ik verontschuldigde mij bij mijn klant en klapte mijn laptop dicht.
Ronald had met een cirkelzaag in zijn hand gezaagd. De cirkelzaag wilde een gelijkmaker voor de vorige keer dat Ronald zijn duim de cirkelzaag te sterk af was. (Scheelde maar een haartje, maar toch: de duim werkt nog). Vier vingers waren aan de binnenkant geraakt. Ronald is niet kleinzerig en heeft een extreem hoge pijngrens, maar ik zag hem lijden. Vol gas naar de huisarts dus, om te zien of hij nog iets met de vingers kon. Niet dus. Hij verwees ons naar de Spoed Eisende Hulp. Logisch.
‘Jij hebt echt geluk gehad!’ zei de chirurg. Dat heeft Ronald zeker. Het had niet veel gescheeld of hij had de cirkelzaag deze overwinning moeten geven. Zijn vingertopje bungelt er weliswaar vrolijk op los. De drie andere gehavende vingers noemden de artsen ‘collateral damage’: het was niet te vermijden dat zij ook schade opliepen als de cirkelzaag zijn zinnen heeft gezet op die ringvinger.
Ik zag Ronald af en toe bijna wegvallen: hij ging kapot van de pijn. ‘Nou, lekker geluk hebben!’ dacht ik. Ik was kotsmisselijk van wat ik zag, van een draaiende steun-en-toeverlaat en ook van de geur van een ziekenhuis. Ik voelde me geen geluksvogel en vond ook niet dat Ronald zich gelukkig hoefde te voelen.
Een beschermengeltje
Totdat ik relativeerde. Totdat ik ons kamertje 3 uitkeek over die SEH. Ik realiseerde me dat ik wel degelijk geluk had. Wat een leed rolt er voorbij op zo’n afdeling. En dan is dit er slechts eentje, van de vele afdelingen die er zijn. Ik realiseerde me dat Ronald ook een beschermengeltje op zijn schouder had. (Gelukkig niet op zijn hand: het engeltje had de aanslag dan niet overleefd.)
Niets is vanzelfsprekend
Wij zijn dikke geluksvogels die knetterhard werken voor wat we bereiken. Maar alles had voor ons ook zo anders kunnen lopen. Zowel vandaag, als de afgelopen 44 en 49 jaar.
Niets, maar dan ook niets, nemen wij als vanzelfsprekend, ook ons geluk niet. Alleen dat we eigenaarschap tonen, dat we ten allen tijden doen wat in onze macht ligt om regie te houden over ons leven. Zelfs als dat lastige situaties zijn. Want ook die ontgaan ons niet. En juist dan willen we ons geluk eren en realiseren. En worden we met de neus op de feiten gedrukt: we leven nu en mogen geluk omarmen.
Doe iets met dat gegeven.
Wil je die mooie reis maken? Boeken!
Zou je een eigen bedrijf willen starten? Doen!
Heb jij behoefte aan meer vrijheid in jouw leven? Bouw daar aan!
Je hebt geluk als je eigenaarschap kunt tonen
Wacht niet, lieve mensen. Op niets en niemand, want niets is vanzelfsprekend. Geluk is niet met de dommen, Geluk is niet (geheel) af te dwingen. Geluk is geen mazzel hebben. Je hebt geluk als je eigenaarschap kunt tonen: dat je de regie nog terug kunt pakken. Wacht niet op het moment dat die regie voorgoed van je wordt afgenomen, door wie of wat dan ook.
Toon eigenaarschap, toon ballen. Desnoods met een trillende stem en knikkende knieën. Wedden dat je je dan een geluksvogel gaat voelen?
PS: Ronald krijgt van mij een bak probioticum (als tegenhanger voor de pittige antibioticum die hij moet hebben) en heeft altijd (okay; vaak) goed voor zijn lichaam gezorgd, dus het lichaam zal snel de aanslag van de cirkelzaag verwerken. He will be fine. Die ringvinger zal volledig herstellen en desnoods kopen we onze trouwring een maatje groter, zodat die wel past. 🙂
Benut jouw kansen vandaag, lieve mensen. Het enige doel van het leven is leven!
Liefs, Liesbeth
Meer weten? Volg dan al mijn avonturen via mijn Youtube kanaal.
